مُعلی میگوید: « روزی خدمت امام صادق(ع)
مشرف شدم، امام فرمودند:‹آیا میدانی امروز چه روزی است؟› عرض کردم
یابنرسولالله امروز را عجم بزرگ میدارند و برای یکدیگر هدیه میفرستند.
امام (ع) فرمود: ‹به بیت عتیق (کعبه) سوگند می خورم که نوروز از قدیم
بوده، آیا میخواهی که تاریخ آن را برایت بگویم؟ عرض کردم خیلی مشتاقم
بشنوم.
فرمود: نوروز
روزی است که خداوند آن روز از بندگانش در عالم ذرع پیمان گرفت که او را
بپرستند و شرک نورزند و به پیامبران و اولیا آنها ایمان بیاورند و آن
نخستین روزی است که زمین خلق شد و حیات به وجود آمد.
همچنین روزی است که کشتی حضرت نوح(ع) بر سرزمینی به نام جُود مینشیند.
و روزی است که حضرت ابراهیم(ع) بتها را شکست.
در همین روز جبرائیل بر پیامبر(ص) نازل شد.
باز در این روز پیامبر(ص)، علی(ع) را به دوش گرفت و بلند کرد تا بتهای قریش را از فراز کعبه فرو ریخت و خُرد کرد. و نیز روزی است که پیامبر(ص) به اصحابش در حَجهُالوداع دستور داد که با علی بیعت کـرده ولایت او را قبول کنند. همچنین نوروز روزی است که امیرالمومنین(ع) و وَلاه ظاهر میشوند و در این روز بر دَجال پیروز میشوند و او را در کناسه کوفه به دار میزنند›».
امام صادق علیه السلام فرمود:
«اى معلى نوروز همان روزى است که خداوند در آن از بندگانش عهد و پیمان
گرفت که او را عبادت کنند و هیچ چیز را شریک او نگردانند، و به پیامبران و
حجتهاى او بر خلق، و نیز به ائمه اطهار علیهم السلام ایمان بیاورند» .